Volume 23 • Nummer 2 • 2007 • Thuis

Voor veel mensen belichaamt 'thuis' een intieme en standvastige wereld van dagelijkse routines. In ruimtelijke zin geldt thuis als een speciale plaats waarmee mensen een sterke sociale, psychologische en emotionele binding hebben. Gevoelens van thuis zijn hebben betrekking op verschillende soorten sferen en domeinen. De huiselijke sfeer wordt daarom ook wel omschreven als een fantasmagorische ruimte die steeds vaker wordt doordrongen van het verre en vreemde. Thuis zijn gaat uiteindelijk over wat hoort en wat niet, wat als veraf wordt gezien en wat als dichtbij. Wat betekenen deze wisselende gedaantes van het thuisgevoel voor de ontwikkeling van de fysieke ruimte? In dit nummer gaat AGORA in op de ruimtelijke dimensie van thuis zijn. De plek waar mensen zich thuis voelen is niet alleen van invloed op de directe woonomgeving, maar ook op andersoortige ruimtelijke structuren. De mogelijkheden waarop deze verbindingen kunnen worden onderzocht zijn echter nog niet ver ontwikkeld. AGORA geeft een aanzet aan de hand van voorbeelden van sociologisch, antropologisch en geografisch onderzoek naar het ruimtelijke begrip van thuis: de alledaagse publieke ruimte van Turkse migranten, de regressieve architectuur van gated communities, het thuisgevoel in een Amsterdamse volkswijk en de verbeelding van de kindertijd in de films van de Russische cineast Andrej Tarkovski. In dit nummer wordt het softe thema thuis vanuit een hard perspectief belicht. Gevoelens die met thuis geassocieerd worden, zowel die van comfort en zekerheid als van indringing en vervreemding, kunnen niet los gezien worden van harde structurerende processen van het sociale leven en de politieke economie.