Volume 19 • Nummer 4 • 2003 • Transnationalisme en de multiculturele samenleving

Internationale migratie is een tijdloos fenomeen. Denk in Nederland aan de Joden, Hugenoten, Duitse arbeidsmigranten en de Zuid-Nederlandse ondernemers die het door de Spanjaarden bezette Antwerpen ontvluchten en met hun kapitaal Amsterdam in het centrum van de zeventiende eeuwse wereld transformeerden. Vorige generaties immigranten zijn opgenomen in de Nederlandse samenleving. Meer dan in het verleden echter, zijn er tegenwoordig krachten die de assimilatie van moderne immigranten in een nieuwe omgeving belemmeren. Moderne communicatiemiddelen en tijdruimtecompressie zorgen ervoor dat hedendaagse migranten in een transnationale ruimte kunnen leven: woonachtig in het ene land, onderhouden de migranten duurzame banden met de regio van herkomst. De schotelantenne is synoniem met de allochtone buurt geworden. Transnationalisme betekent zo een beperking voor inburgering of assimilatie. Ze draagt bij tot een continue, duurzame culturele pluriformiteit van gemeenschappen. Omdat geografische nabijheid echter nog niet geheel buiten spel staat, kunnen cultuurverschillen binnen één leefomgeving problemen geven. Etnicische verscheidenheid leidt hier tot wantrouwen, vooroordelen en andere spanningen, waar sommige politici electoraal gewin mee proberen te verkrijgen. AGORA wil de 'Ander' niet miskennen en zal een scala aan onderwerpen de revue laten passeren, zoals de Indische filmindustrie, die het cement vormt tussen de verschillende Hindoestaanse gemeenschappen verspreid over de wereld, de rol van transnationale netwerken bij de migratie van legale en illegale migranten en een kritiek op de integrerende functie van de openbare ruimte, de transnationale arena van de stedelijke omgeving.