Volume 19 • Nummer 1 • 2003 • Stedelijke armoede in Europa

Het is niet vanwege de recente economische recessie dat  AGORA een nummer aan stedelijke armoede wijdt. Ook gedurende de afgelopen periode van bloei, groei en voorspoed aan het einde van de jaren negentig reikten voor velen in Europa, inclusief de Lage Landen, de toppen van de bomen nauwelijks richting hemel. Integendeel. Dezelfde periode werd eveneens gekenmerkt door toenemende ongelijkheid en andere structurele problemen, waarmee steeds grotere groepen in de stad, al dan niet geconcentreerd in 'probleemwijken', werden geconfronteerd. Ondanks de hardnekkigheid van het fenomeen in onze stedelijke samenleving was 'armoede' als term niet erg populair; vaak werd er liever gesproken over een 'groeiende onderklasse', 'structurele kansarmoede' of 'sociale uitsluiting'. Hoewel vaak nuttige conceptualiseringen van een complex en dynamisch verschijnsel, lijken deze termen ons soms het zicht te benemen op een harde realiteit: armoede bestaat. Dit nummer gaat over die realiteit. Bijdragen uit steden in de Lage Landen en elders in Europa gaan in op verschillende aspecten van het verschijnsel. Nieuwe en langer bestaande vormen van stedelijke armoede worden benoemd en besproken, en verschillende strategieën ter bestrijding van het fenomeen worden uiteengezet en geëvalueerd. Beleidsmatige én politieke kanten van armoede worden aan de orde gesteld, onder andere door middel van een interview met één van Nederlands bekendste armoedebestrijders, dominee Visser van de Rotterdamse Pauluskerk en een interview met een collega-activist die er een hele andere werkwijze op na houdt. Stedelijke armoede als een sociaal-ruimtelijke realiteit kan niet genegeerd worden. Daarom gaat AGORA de confrontatie met deze werkelijkheid aan.