Volume 12 • Nummer 3 • 1996 • Besluiten over ruimte

Het thema van deze AGORA is de relatie tussen ruimtelijke ordening en besluitvorming. De ruimtelijke ordening wordt geconfronteerd met verschuivende en/of vervagende grenzen of juist met opdoemende nieuwe grenzen. De Europese eenwording leidt tot vervaging van de binnengrenzen en tot een sterkere vervlechting van regionale vraagstukken. Dit roept de vraag op wat het optimale schaalniveau voor regionale en lokale overheden is, en hoe moet warden omgegaan met grensoverschrijdende beslissingen op het gebied van ruimtelijke ordening en infrastructuur. Hoe moeten de verschillende ruimtelijke autoriteiten op elkaar warden aangesloten? En hoe kan warden omgegaan met de cultuurverschillen in regio's die tot voor kart gewend waren hun ruimtelijke ordening zelfstandig vorm te geven? Een andere vraag is hoe burgers en maatschappelijke partijen meer bij besluitvormingsprocessen te betrekken. De noodzaak hiertoe wordt in de complexe wereld van vandaag steeds meer gevoeld. Maar hoe ervoor te zorgen dat inspraak enerzijds geen holle frase, maar anderzijds ook geen inhoudsloze chaos, wordt? Om burgers en andere maatschappelijke partijen in een eerder stadium, en op een zinvolle wijze, bij het planproces te betrekken, is het nodig hun bijdrage op een gestructureerde manier vorm te geven. De hier geschetste problematiek is te complex om binnen een uitgave in AGORA in alle volledigheid te behandelen. De artikelen en interviews die wij hier bieden geven een eerste aanzet tot inzicht in enkele aspecten van genoemde problemen; ze geven bovendien zicht op het verschil in de manier waarop in Europees en in Nederlands verband over besluitvorming en ruimtelijke ordening wordt nagedacht.